Politura – jest to spirytusowy roztwór szelaku.

Do wykonania potrzebujemy spirytus odwodniony – im wyższe stężenie czystego alkoholu, tym lepiej. Osobiście stosuje nie zwykły denaturat (bo może on powodować zmętnienie powłoki), ale spirytus techniczny odwodniony o 99% czystości.

Drugim elementem jest szelak. Należy go dobrać zarówno pod względem koloru jak i zawartości wosku. Duża jego zawartość powoduje również zmętnienia, bądź łuszczenie się warstw. Ale często ułatwia proces tamponowania – czyli wcierania politury.

Ponieważ nakłada się nawet kilkadziesiąt warstw politury to każda kolejna posiada inne stężenie szelaku.
Stężona (gęsta) politura to roztwór około 13%. Słaba z kolei to roztwór 5%, wykańczający.

Politurę można barwić. Czasem podczas renowacji jest to nawet niezbędne. Bo nie można zastosować zwykłej bejcy. Używać można tylko bejc spirytusowych w kondensacie lub w proszku.

Po rozpuszczeniu szelaku – proces trwa nawet kilka dni – należy go odfiltrować i przechowywać w dobrze zamkniętym pojemniku.