Z naturalnych żywic drzew iglastych poprzez destylację otrzymujemy terpentynę, oraz składnik stały – kalafonię.

Po jej „wygotowaniu” wraz z gliceryną (której zadaniem jest poprawienie twardości i odporności), i dodaniu terpentyny oczyszczonej jako rozpuszczalnika powstaje nam roztwór „oleju” żywicznego.

Produkt ten praktycznie występuje tylko jako jeden ze składników olei meblowych, podłogowych i zewnętrznych.

Otrzymywany z nasion lnu miażdżonych i wyciskanych pod wysokim ciśnieniem. Olej lniany wysycha pod wpływem tlenu z powietrza. Drewno impregnowane czystym olejem lnianym wysycha przez wiele dni. Aby przyspieszyć schnięcie oleju dodaje się sykatywy. Jako sykatywy używa się najczęściej związków metaloorganicznych (miedzi, kobaltu, wanadu). Biorą one udział w naturalnej polimeryzacji, która powoduje jego „schnięcie”. Olej lniany z dodatkiem sykatywy nazywa się pokostem lnianym.

Pokost nadaje się do zabezpieczenia powierzchni drewnianych, korkowych i kamiennych Rozcieńczony terpentyną balsamiczną w stosunku 1:1 służy do gruntowania. Jego szczególną cechą jest zła współpraca z nowoczesnymi materiałami takimi jak epoksydy czy poliuretany, co wymusza konsekwentne stosowanie tradycyjnych technologii i materiałów w całym procesie produkcyjnym.

Aby współczesne pokosty lniane lepiej wnikały w podłoże, są mocno rozcieńczane (terpentyną lub benzyną lakową), co skutkuje tym, że nie tworzą zwartej powłoki na powierzchni materiału. Preparaty te są więc przede wszystkim środkami podkładowymi o właściwościach impregnujących.

Jest to najtańsza metoda olejowania drewna. Może służyć jako podkład impregnujący pod woski.

Właściwości:

• chroni przez wodą i zabrudzeniem
• przepuszczalny dla pary wodnej
• dobrze wnika w drewno
• uwydatnia słoje drewna
• daje się, przy uszkodzeniach, naprawić miejscowo
• bardzo wydajny

–

–

UWAGA !!! Szmaty, gąbki itp. nasączone olejem lnianym MOGĄ ulec samozapłonowi !!!